Walencja cz. 4

Hiszpanie podczas Wielkiego Tygodnia (tzw. Semana Santa) organizują wielkie procesje z potężnymi figurami, w których uczestniczą wszyscy, bez znaczenia czy są wierzący czy nie. Takie figury gdzieś trzeba pomieścić, więc zorganizowano Muzeum Semana Santa:

Jezus podczas Niedzieli Palmowej

Strażnicy mają stroje, które kojarz a mi się z Ku Klux Klanem

Jak już wcześniej pisałam jednym z ciekawszych obiektów jest Miasteczko Nauki i Sztuki, w którego skład wchodzi Oceanographic(oceanarium), Muzeum Nauki, Hemispheric(Miejsce, w którym można filmy oglądać) i Muzeum Sztuk Pięknych. Bilety można kupować łączone. Ja zdecydowałam się na połączenie Oceanarium z Muzeum Techniki, o którym słyszałam, że można spędzić długie godziny.

W ramach biletu odbył się pokaz delfinów.

Oprócz delfinów można było obejrzeć meduzy, pingwiny, morsy i inne zwierzęta.Zdjęcia, jako, że nie wolno stresować flashem zwierząt mogą być nieco nieostre.

Gdzie jest nemo?

p.s Wczoraj urodziła mi się siostrzenica!!!!:):):):)

p.s 2 Rozmowa z babcią potrafi być szalenie owocna. Okazuje się, że dzieje Grenady opisane są w :Konradzie Wallenrodzie A. Mickiewicza:

[IV] Ballada Alpuhara

Już w gruzach leżą Maurów posady,
Naród ich dźwiga żelaza,
Bronią się jeszcze twierdze Grenady,
Ale w Grenadzie zaraza.

Broni się jeszcze z wież Alpuhary
Almanzor z garstką rycerzy,
Hiszpan pod miastem zatknął sztandary,
Jutro do szturmu uderzy.

O wschodzie słońca ryknęły spiże,
Rwą się okopy, mur wali,
Już z minaretów błysnęły krzyże,
Hiszpanie zamku dostali.

Jeden Almanzor, widząc swe roty
Zbite w upornej obronie,
Przerżnął się między szable i groty,
Uciekł i zmylił pogonie.

Hiszpan na świeżej zamku ruinie,
Pomiędzy gruzy i trupy,
Zastawia ucztę, kąpie się w winie,
Rozdziela brance i łupy.

Wtem straż oddźwierna wodzom donosi,
Że rycerz z obcej krainy
O posłuchanie co rychlej prosi,
Ważne przywożąc nowiny.

Był to Almanzor, król muzułmanów,
Rzucił bezpieczne ukrycie,
Sam się oddaje w ręce Hiszpanów
I tylko błaga o życie.

„Hiszpanie - woła - na waszym progu
Przychodzę czołem uderzyć,
Przychodzę służyć waszemu Bogu,
Waszym prorokom uwierzyć.

„Niechaj rozgłosi sława przed światem,
Że Arab, że król zwalczony,
Swoich zwycięzców chce zostać bratem,
Wasalem obcej korony”.

Hiszpanie męstwo cenić umieją;
Gdy Almanzora poznali,
Wódz go uścisnął, inni koleją
Jak towarzysza witali.

Almanzor wszystkich wzajemnie witał,
Wodza najczulej uścisnął,
Objął za szyję, za ręce chwytał,
Na ustach jego zawisnął.

A wtem osłabnął, padł na kolana,
Ale rękami drżącemi
Wiążąc swój zawój do nóg Hiszpana,
Ciągnął się za nim po ziemi.

Spojrzał dokoła, wszystkich zadziwił,
Zbladłe, zsiniałe miał lice,
Śmiechem okropnym usta wykrzywił,
Krwią mu nabiegły źrenice.

„Patrzcie, o giaury! jam siny, blady,
Zgadnijcie, czyim ja posłem?
Ja was oszukał, wracam z Grenady,
Ja wam zarazę przyniosłem.

„Pocałowaniem wszczepiłem w duszę
Jad, co was będzie pożerać,
Pójdźcie i patrzcie na me katusze:
Wy tak musicie umierać!”

Rzuca się, krzyczy, ściąga ramiona,
Chciałby uściśnieniem wiecznym
Wszystkich Hiszpanów przykuć do łona;
Śmieje się - śmiechem serdecznym.

Śmiał się - już skonał - jeszcze powieki,
Jeszcze się usta nie zwarły,
I śmiech piekielny został na wieki
Do zimnych liców przymarły.

Hiszpanie trwożni z miasta uciekli,
Dżuma za nimi w ślad biegła;   

Z gór Alpuhary nim się wywlekli,
Reszta ich wojska poległa.